Ağustos 27, 2011

2009, kasım 2

az önce m'le konuştum. birden söndüm. 'budalalık' yeni kompleksim. her şeyden şüpheleniyoum. bu nasıl hayat. kendimi mahvediyorum sadece. evet, bu tam budalalık. ince şeyleri fark edip, normal olamayacak kadar gülünç olmak. ne garip varlığım ben. zirvedekini de, diptekini de yaşayıp, hissedebiliyorum. her şeyim ve hiçbir şeyim. çocukken de böyleydi.

Hiç yorum yok: