Haziran 09, 2015

ZM / Aşk Kafiri

Belki de aşk bahsinde ben kafirimdir. Evet, aşk kafiri. İçten içe inanıp, ısrarla küfre düşen. Ya da deli gibi inanmak isteyip, gönlünden inanmak gelmeyen. Gönlüne inanmak düşmeyen.

Ama soylu bir kafirim ben. Şirk koşmadım hiç. Çünkü şirk koşacak Tanrılarım olmadı. Birini dahi Tanrım addedemedim. Ki olsa bile İbrahimi baltalar savururdum hepsine.

Bari kırsalardı kalbimi. Kırabilselerdi.
"gönlümü put sanıp da kıran kim?" kadar, kırsalardı kalbimi.

3 yorum:

Selçuk K dedi ki...

İnanmak isteyip ama inanamamak.
Ne kötü bir şey. Çünkü ortada inanmayı gerektirecek şey yok.
Öyle mi yoksa kibrin sonucu mu bu?

Bilgelik en mükemmel şeyin en mükemmel bilgi ile bilinmesidir.
O, özünü düşünmek ve bilmekle en mükemmel şeyi bilir.

Zeynep Merdan dedi ki...

dünyanın en büyük yeisidir bu.

ve her yeis gibi çaresi yok.

Selçuk dedi ki...

Vardır her yeisin bir çıkış yolu.
Ama bilmiyorum böylesinin çözümünü...